Iets meer dan 400 jaar geleden (november 1611) gaven de Staten Generaal aan Filips Willem van Oranje en zijn vrouw Eleonora van Bourbon-Condé een aardig welkomstpresentje bij hun bezoek aan Den Haag: drie kilometer Haarlems damast uit de voorraad van in ieder geval ook Passchier Lammertijn. Op 3 januari 2012 zaten wij, Florien en Kees Bulens, aan tafel bij Sanny de Zoete met daarop het damast van dezelfde Passchier Lammertijn. Een geweldige ervaring om zoveel 17de eeuws linnen damast, hoewel geen drie kilometer, voor je ogen voorbij te zien komen en te ontdekken welke taferelen er zoal in de 17de eeuw werden gebruikt. Geen geometrische figuren of Jugendstil Vlinders en Haantjes, dan wel Aardbeien van Chris Lebeau of het Vissen en pinguin damast van Chris Lanooye, maar bijbelse voorstellingen en passages uit de Metamorfosen van Ovidius. We werden er weer direct aan herinnerd, dat niet alleen de Bijbel in de loop van bijna tweeduizend jaar veel is gelezen, maar ook de werken van Vergilius en Ovidius – er is geen decennium sinds de eerste eeuw voorbij gegaan, dat deze laatste twee schrijvers niet door iemand werden geciteerd. En niet alleen geciteerd, ook geïllustreerd zo blijkt uit dat bijzondere damast uit de 17de eeuw. Het zienvan de onderwerpen in de geweven stoffen was een feest der herkenning: Mozes en het volk in de woestijn, Adam en Eva in het paradijs met het gezicht van God in een wolk, Acteon en Diana, Orpheus en Eurydice.
Als we na uren turen aan de maaltijd gaan, pakt Sanny het prachtige 17de eeuws kleed Orpheus en Eurydice, dekt daarmee de tafel en beginnen we aan de lunch. We twijfelden of we de bijpassende servetten wel moesten gebruiken. Maar als je in het walhalla van het historische damast in Nederland bent, dan is een papieren servet echt een gotspe. We gebruikten het servet voor op onze schoot en veegden onze mond af aan het Jugendstil servet met het Haantje dessinvan Christ Lebeau, na genoten te hebben van een zwerfkei en een pasteitje.
Kees Bulens
Etty zegt
Leuk artikel Sanny! We zijn met ons koor Orfeo ed Eridice aan het instuderen en terwijl ik naar de opera luister, zie ik het tafelkleed met Orpheus op je weblog. Dan is de cirkel weer rond! Groetjes, Etty