De vaste lezers zullen wel gedacht hebben dat ik van de aardbodem ben verdwenen, want zo lang heb ik nog nooit mijn weblogplichten verzaakt. Helaas, ik werk maar op halve kracht en daarbij is het ook nog heel druk in de winkel, dus dan schiet het weblog erbij in. Wat u in ieder geval nog te goed hebt, is een blog over de Open Monumentendag 2009. In onze winkel was damastweefster Martha met een klein weefgetouw om het weven te demonstreren. We merkten dat veel mensen eigenlijk helemaal niet meer weten hoe een weefsel gemaakt is, en maar nauwelijks het verschil weten met bijvoorbeeld breien. Dus Martha heeft veel uitgelegd en laten zien. Inge vond het reuze interessant en was bijna niet meer achter het weefgetouw vandaan te slaan. 
“Ik word er lekker rustig van”, zei ze. En dat klopt, we vergeten ook bijna dat we de dagelijkse stress van ons af kunnen schudden als we bezigheden met de hand doen. We zijn alsmaar te druk!! En hoewel Martha het ook druk heeft, ziet ze toch kans om hele mooie damastweefsels te maken. Ook weefde ze een aantal servetten naar patronen uit een weefpatronenboek uit mijn privé collectie uit 1771. Dit soort fijne motiefjes is werkelijk al eeuwenlang in huishoudtextiel geweven. 
Daphne maakte er deze mooie foto van. Deze motieven vind je ook terug in stoplappen. En hoe fijn dit er ook uitziet, het wordt geweven op een veel ingewikkelder weefgetouw dan u hier op de foto ziet. Het lijkt zo simpel, maar het is zeer verfijnd! Volgend jaar kunnen we zeker nog voortborduren op de weefsels die deze Open Monumentendag in de winkel te zien waren.
soms vergeet ik dat de stoplapjes uiteindelijk bedoeld waren om dit soort prachtige weefsels te leren stoppen. Natuurlijk horen er dan ook patronen te zijn (geweest) voor de oorspronkelijke weefsels. Je hebt helemaal gelijk dat handwerk de dagelijkse stress verjaagt. wat prachtig, dit weefwerk!
Prachtige weefwerk. In het echt zal het nog mooier eruit zien denk ik. Hoop volgend jaar eens langs te komen.