In Dresden vond mijn partner Durk een interessant boek over witborduurwerk bij Walter Konig. Het wordt wel Dresdener Spitze of ook Point de Saxe genoemd. Ik heb zelf in mijn prive collectie twee uiterst verfijnde schouderdoeken in deze techniek. 
Het is ongelooflijk zo fijntjes als er toen geborduurd kon worden. Het was bedoeld als kantimitatie, omdat borduren goedkoper was dan kantklossen en naaldkant. Het boek is een uitgave van het Kunstgewerbemuseum, waar ook de tentoonstelling over de Servettenvouwkunst te zien is. Een zeer kunsthistorisch verantwoord boek, met een catalogus gedeelte van maar liefst 124 beschreven stukken. In de boekenlijst is de titel en het ISBN nummer te vinden. In het onderstaande detail is te zien hoe verfijnd het borduurwerk is. 
Dit detail is in werkelijkheid 3 bij 3 cm groot!
Ongelooflijk knap werk!!
Ik neem aan dat de foto een detail van één van je schouderdoeken uit je collectie laat zien!
Ik doe het niet na… trouwens waar haal ik de tijd vandaan?:-)
Ongelooflijk knap werk!!
Ik neem aan dat de foto een detail van één van je schouderdoeken uit je collectie laat zien!
Ik doe het niet na… trouwens waar haal ik de tijd vandaan?:-)
Hallo Sanny,
Van harte gefeliciteerd met het vinden van de producent, nu kun je echt goed aan de slag! Zouden ze ook dat hele fijne dresdener spitze kunnen maken?
Veel succes en doe durk de groeten van ons!
Rob en Brenda
onvoorstelbaar knap, dit handwerk.
Ik geniet hier echt van!
Wat een feest! En hoe waren de gevouwen servetten?
Ik geniet trouwens enorm van de mooie vooroorlogse huishouddoek. Ik strijk ‘m zelfs nat: wordt ie ZO mooi van!