Slot Zuylen, Oud-Zuilen.
De dinertafel was onberispelijk gedekt met het 17de eeuwse damasten tafellaken. Het bed van Belle van Zuylen was opgemaakt met lakens en kussenslopen met prachtige gekloste 18de eeuwse kanten. De logeerbedden waren uitnodigend opengeslagen en toonden de fraaie, met de hand geborduurde 19de eeuwse linnen lakens en slopen. De wit damasten handdoeken hingen op het handdoekenrekje te wachten op de gasten. Het niet gebruikte linnengoed, keurig opgestapeld in het linnenkabinet, was een lust voor het oog. Kortom: in het hele kasteel was het linnengoed weer op de plaats waar het hoorde.
Beeldschoon damast
Er zijn vele prachtige sets damasten tafellinnen bewaard gebleven in de familie van Tuyll van Serooskerken. Op de tentoonstelling waren de mooiste voorbeelden uit de afgelopen vier eeuwen te zien: van naturalistische tulpen en druiventrossen tot geometrische motieven zoals sterren en de balroos. De servetten van toen leken wel halve tafellakens, maar ze vallen in het niet bij de echte tafellakens, die in lengte varieerden van vijf tot wel acht meter.
Opmerkelijke merken
Linnengoed werd van oudsher gemerkt met de initialen van de familie. Het merk TvZ, dat staat voor Tuyll van Zuylen, komt veel voor. Maar dat er dan ook nog zesentachtig dezelfde servetten bewaard zijn gebleven, is toch wel bijzonder. Al deze servetten zijn met piepkleine kruissteekjes geborduurd en op ieder servet staat het aantal zesentachtig. Ook de stoplap van Belle van Zuylen, die zij op 18-jarige leeftijd maakte, was te bewonderen. De bezoekers zagen hoe zuinig een familie op haar linnengoed was aan de fraaie stoppen waarmee tafellakens en servetten liefdevol gerepareerd werden. Dat er wel eens ondeskundige handen het linnengoed beroerden is eveneens te zien. Voor het eerst in de geschiedenis van het Slot hing een familie zelfs de vuile was buiten!
Liefdevol gemangeld en geperst
Bezoekers van de tentoonstelling leerden wat de uitdrukking ‘iemand door de mangel’ halen betekent, want de grote, loodzware bakmangel rolde weer zoals hij eeuwenlang het linnengoed op het kasteel gemangeld heeft. Kleine kinderen zouden wat graag even op de mangel ‘meerijden’, zoals in vroeger tijden. Men kon het knerpen van de linnenpers weer horen, wanneer de pers aangedraaid werd om zo de wondermooie glans op het damast te toveren. Ook konden de bezoekers voelen dat echt mooi linnen zijdezacht wordt door het mangelen. De betekenis van het ‘vliegerservet’of het ‘schildwachtershuisjeservet’ werd duidelijk op deze bijzondere tentoonstelling.
Sanny de Zoete schreef het concept en stelde als gastconservator deze tentoonstelling samen met het damast uit de familie, aangevuld met stukken uit haar privé collectie.
Slot Zuylen, Oud-Zuilen. De tentoonstelling was van juli – november 2002.
