Wat kan een mens doen als zijn familie in de oorlog hun mooie bezittingen verliest: het tafelzilver, de serviezen en het damast. Mijn aardige klant maakte er een tientallen jaren durend project van. Hij gaf kunstenaars opdracht om onderborden te maken, kandelaars, tafelstukken, bestek en mij om nieuw damast te ontwikkelen.
Karijn Otjes ontwierp het 6.50 meter lange tafellaken waarin het familiewapen natuurlijk een rol krijgt. De symbolen uit de familiegeschiedenis: de roos, een schelp, het blad van de olijfboom en de Franse lelie die in een Nederlandse lis verandert, verwerkt Karijn als strooimotief op tafel. Dit proces duurde een aantal jaren, in april 2020 is het klaar. Het is prachtig geworden, de subtiele patronen komen luchtig tot leven in de superfijne kwaliteit. Helaas, Corona speelt hem nu parten. Voorlopig geen denken aan, dat hij met zijn hele familie aan tafel kan.
Dus mocht ik het komen inwijden tijdens een lunch voor vier personen, waarbij mijn klant en ik ieder aan het kopse eind van de vijf meter lange tafel zaten en zijn echtgenoot en een vriend van hun in het midden. Ook al scheen buiten de zon, de kaarsen werden aangestoken. Het was een mooi en gezellig inwijdingsfeest met heerlijke asperges. Nu maar hopen dat de voltallige familie met Kerst wel weer mag aanschuiven aan zijn mooie damast.
Wat een bijzonder verhaal!
Ja Auckje, en het zit er niet in dat het een Kerstdiner wordt voor hem en zijn familie met 24 mensen rond de tafel. Hopelijk volgend jaar wel.