Margo, een van mijn vroegere vrijwilligsters (een heel goede, en wat jammer dat ze weg is!) gaf deze week het inwijdingsdiner van haar Margotje damast. Tafel keurig gedekt, alles er op en er aan. 
Ze had leuke mensen uitgenodigd en wat een feestje was het! Ze gaf zichzelf het servet waar we speciaal voor haar Margotje op hadden geborduurd en vertelde haar gasten over dit bijzondere damastontwerp van Chris Lebeau.
Maar bijna aan het einde van het hoofdgerecht, ze had net nog iedereen eens lekker bijgeschonken, kiepte ze haar volle glas rode wijn over het tafellaken, zichzelf en haar Margotje servet. Zo’n vlek krijg je nooit zo levensecht in scene gezet, dus snel het fototoestel gepakt. 
Dit is uit het leven gegrepen en voor iedereen altijd het ergste doemscenario als je een nieuw damasten kleed koopt. Lieve help, en hier gebeurde het echt en wat een vlek! Wat ziet het eruit. Eerst natuurlijk een beetje gedept en de gemoederen aan tafel gekalmeerd. Toen maar een theedoek erover heen en hup verder met het diner. 
Nou ja, dacht Margo, het is uiteindelijk toch maar een tafellaken. Toen iedereen tevreden naar huis was, heeft Margo het kleed en servet opgepakt, in een emmer met een schep zout gegooid en een uurtje laten liggen. Daarna op 60 graden de wasmachine in en tot haar grote vreugde was de vlek volledig verdwenen! Dit is nu nog eens een mooi verhaal om iedereen die zich zorgen maakt over vlekken in je damasten tafellaken gerust te stellen. De moraal van dit verhaal: gebruik je tafellakens en servetten en maak je niet druk over vlekken.
Geef een reactie